De letter g, een c met een extra streepje
Lang geleden schreef schoolmeester Theo Thijssen (foto): “Ik loop met m’n krijtje tussen de rijen door, en zet m’n g’tjes.” Een g’tje als afkorting van ‘goed’, het kwaliteitsstempel van de meester. De g is goed, dus.
De g is eigenlijk een c met een extra streepje. Dat komt zo. Ons alfabet is gebaseerd op het alfabet dat de Romeinen gebruikten. Omdat zij de k en de g, beide aangeduid met de letter c, beter van elkaar wilden onderscheiden, bedachten de Romeinen een nieuw teken voor de g. Ze gaven de c een extra streepje et voilà: de g was geboren.
Giga
De g is een multifunctioneel lettertje. Zo zijn er alleen al in de natuurkunde zeven zaken die met de g – klein of groot – worden aangeduid. De bekendste is waarschijnlijk wel de g voor gram, de natuurkundige eenheid van massa. Een andere bekende is de G als symbool voor het voorvoegsel giga, dat gebruikt wordt om een factor 109 (één miljard) aan te duiden. Zo wordt 1 gigawatt afgekort tot 1 GW.
G-string
En we kennen de g natuurlijk ook uit de muziek. Als de benaming van een toon, maar ook als g-sleutel en g-akkoord. En als g-snaar, wat overigens iets anders is dan een g-string.
Van g-string is het een kleine stap naar g-plek. Die wordt zo genoemd, omdat die erogene zone in 1981 is ‘ontdekt’ door Ernst Gräfenberg, een Duits gynaecoloog. Weet je dat ook weer.
Onderkast en kapitaal
De g dus. Nu eens in onderkast (kleine letter), dan weer als kapitaal (hoofdletter). Dat zijn de ondoorgrondelijkheden van de Nederlandse taal. Als ervaren redacteur en corrector ken ik die. Dus als je mij je teksten laat verbeteren, krijgen ze de g van Gunning, het kwaliteitsstempel van de meester. Want met tekstverbeteraar Tjeerd staat geen letter meer verkeerd.
